Weer zu Hause!

Kalispera,

We zijn weer thuis. Onze 2020 reis naar Griekenland zit er weer op. Vanmiddag, rond 13.45, waren we, na een best wel voorspoedige reis, weer terug op de Hollewandsweg. We waren zó mooi op tijd dat we ook al "de Spot" konden ophalen bij haar vakantie adres.

Afgelopen zaterdag zijn we dus vertrokken uit Stoupa. Rond 12.30 zat alles weer in/op de Suba, hadden we nog even snel een lunchje in elkaar gebrouwen op ons terrasje en zijn we daarna dus vertrokken. Een rit van 260 km, via de westzijde van de Peloponnesos naar Patras. Niet echt een grote afstand maar toch gauw zo'n 3,5 uur rijden. Dus gewoon de ruim tijd nemen, kan er ook nog een keer worden gestopt voor fotootje, koffie en vlak voor Patras de tank vol gooien. Het weer was goed maar voor Patras was regen voorspeld met slechts 23gr. Toen we aankwamen was de lucht inderdaad behóórlijk donker, op zee waren al regensluiers te zien. Snel inchecken, met de nodige aanvullende administratieve verplichtingen. Óók werd al gemeld dat de "Cruise Europa" weer vertraagd was. Om 18.00 zal ze aankomen. Na een kleine auto controle mogen we het haventerrein op. Er staan al redelijk veel trucks te wachten, ik zie een Nederlandse combinatie van VTS uit Boxmeer. Als dan eindelijk de Minoan-liner aan de kade ligt, 18.00 uur, moet er eerst worden gelost voordat we aan boord kunnen met de Suba. Omhoog, dek 7 is inmiddels een bekende plek voor ons. Ook enkele motoren, Fransen, staan er inmiddels. Als we dan, met ons rugzakken op, het schip binnen lopen worden we direct aangesproken, in het Nederlands, door een stoere dame met tattoo's die de chauffeuse blijkt te zijn van de VTS-truck. Hoe kan dit? Zij legt uit dat ze ons toch zéker al eens eerder heeft gezien!!! Maar waar??? We komen er niet uit! We praten nog wat, spreken af dat we elkaar later nog wel tegen komen. Eerst naar de hut, douchen en happie eten. Inmiddels is het al donker als we met ruim 1,5 uur vertraging uitvaren vanaf Patras-South port. Voor het eerst staan we niet op het achterdek te kijken naar een langzaam verdwijnend Hellas, het is niet fijn buiten.

Later treffen we we de stoere truckerdame weer, we vinden een plekkie uit de wind, buiten, dus geen masker nodig. Er komt een fles rosé bij, een cola mét.... en we kletsen een eind weg. Na middernacht zijn we uitgepraat, de fles is leeg, we gaan naar de hut. De tussenstop in Igoumenitsa hebben we niet mee gekregen .

Zondagochtend kunnen we rustig aan doen, we zullen hoe dan ook toch heel de dag aan boord zijn. Pas rond 17.30 zal zij, de Cruise-Europa" in Ancona aanleggen. Als we na de middag op het buitendek zitten komt ook de chauffeuse, Wilma, erbij zitten. Zij wil graag wat extra inkopen doen maar je mag maar zóveel per persoon kopen dus we overleggen het zo dat wij óók even wat inkopen gaan doen. No problemo!!! Iedereen blij, tóch! We wensen elkaar goede reis, stay oké en zoeken zo langzamerhand onze auto's op. Het is inderdaad 17.30 als ze is aangemeerd en het lossen gaat, voor ons, verrassend snel. In no time rijden we naar beneden. De "Verdijk-Volvo" staat nog te wachten voor ze eraf kan, toet-toet, een zwaai en wij gaan richting Autostrada. Het régent, met bakken, slechts 12gr. Wát een verschil met Greece.

Het blijft regenen tot voorbij Bologna en als we iets verder, bij Modena, rechtsaf gaan richting Brennero is het eindelijk droog. Bij de "Autogrill Po-est" stoppen we. We moeten wél een beetje blijven eten en drinken willen we een flink stuk van de nacht door kunnen rijden. Het loopt best wel goed, de Suba staat steeds op 130km/h. Precies om middernacht staan we boven op de Brenner-pass. Het is helder, 2gr boven nul, overal zijn besneeuwde bergtoppen zichtbaar. Prachtig!!! We dalen weer richting Innsbrück, dan de "Fernpass" over. Bij de laatste Tankstelle voor Duitsland stoppen we weer, tank vol, broodje Bifi, koffie, wat zoets en dan hup, de grens over naar Dld. Via de A7 noordwaarts. We liggen nog steeds mooi op koers, ik besluit de A8 naar Stuttgart te rijden en als we daar dan voorbij zijn de A81 te pakken naar Heilbronn. Een redelijk rustig stukje dus daar wil ik dan even stoppen voor een "tukkie". En dat lukt, om 04.45 staan we stil. Snel de Suba een beetje blinderen en dan de stoelen in de achteruit en ogen toe .

We slapen tot 07.15 uur. Even wassen, opfrissen, koffie en thee, croissant en een lekkere bol en tegen 08.00 zijn we weer weg. Via de A6, de A61, A554 naar de A3. Een laatste tankstop en koffie bij de "Autohof" in Rees en dan door naar Elten-grens. Over A12 en dan A50 naar Zwolle. Om 13.45 zijn we weer terug op de Hollewandsweg!!!. Precies 4700km, gereden.

Het was weer héérlijk om in Griekenland te zijn. We hebben genoten van een vakantie die pas op het allerlaatste moment door kon gaan. Ondanks alle administratieve verplichtingen, aanpassingen, Corona-tests is het allemaal weer prima verlopen.

Gewoon weer samen 3 weken vakantie vieren!!!

Nog 3 dagen in beautiful Hellas!

Kalimera,

Het is nu donderdag, nog net ochtend hier. We zitten op ons ini-mini terrasje bij ons kleine "huisje". Het is een beetje bewolkt, heerlijke temp, zojuist de koffie gedaan met een stukkie vers puddingbroodje die ik vanochtend vroeg heb mee gescoord bij "bakker Balahtaris". Vanmorgen om 06.00 was er onweer, toch maar even snel het droogrek enzo binnengezet. Niet nodig, dus, achteraf.

En verder de afgelopen week? Wel, zondag lekker lang gelummeld hier "rund um Hausen" en in de middag even met de fietsen naar beneden. Eerst het oude, bijna verdwenen, fort beklommen. Mooie view over Stoupa en eromheen. Daarna natuurlijk lekker zitten bij terras "Akteion". Net té lang dus, als we weer opstappen is het inmiddels gitzwart boven de "Taigatos" en zien we al regensluiers. Al snel vallen dikke druppen op ons, we gaan niét droog bij huize "Myrtó" komen. Nou ja, de fietstassen zijn wél waterdicht.

Maandag op de fietse naar Kardamyli, even wat dingetjes kopen en natúúrlijk een koffietje bij "Maistros". Halverwege pakken we ook de klim naar een pracht uitzicht over Kardamyli. Op de terugweg boodschappen mee.

Dinsdag heb ik weer een wat serieuzere trip gemaakt met de Koga. Een tocht van tegen de 60km maar met behóórlijk veel klimwerk. Van, zeg maar, zeeniveau naar 750 M.u.m. Om 07.15 ben ik op weg, eerst nog snel langs de bakker en dan richting Kardamyli. Ik ga dus een beetje vroeg om zolang mogelijk te profiteren van de tijd dat de zon nog niet boven de bergen is. Klimmen is direct écht klimmen, tussen 10-15%. Om 09.00 doe ik een 1e bakkie, Exochori. Als bij toeval stop ik bij een soort bedrijfsgebouwtje, misschien een olijvenpers gebeuren. Met een mooie dak oversteek, dus schaduw. En daar stáát toch een mooie tafel met dito bank!!! Gewoon daar onder het dak, los, om lekker ff te zitten. Dan weer door, pracht uitzicht op de Viros-kloof, kleine wegen, nul verkeer, stilte. Enkel mijn eigen gezwoeg. Nét voorbij het hoogste punt de 2e koffie. Via kleine, héle kleine plaatsjes gaat het verder. Tegen 13.00 bel ik Aniet. We spreken af in Agios Nikoloas om daar samen lekker te lunchen en gewoon te zitten, bij het piepkleine haventje. Heerlijke salade, grote garnalen in knoflook, kleintje Retsina. Daarna samen terug, via Stoupa, naar huize Myrtó. Mooie dag!!!

Gisteren, woensdag, met de fietsen naar "Pantazi-beach". Natuurlijk eerst ontbijten, koffie, lezen en lunchje alhier. Dan fietsen pakken, bidon mee, extra fles neró(water) in de tas, leesboeken, etc. Óók aan het strand is het al iets minder druk dan vorige week. Lekkerrr, tegen 17.45 fietsen we weer terug. De klim naar boven is juist dán toch wel pittig, de zon staat vol op onze rug, zweet, zweet.

En nu is 't dus al donderdag. Nog slechts enkele dagen hier en dan begint weer de reis terug. Zaterdagmiddag naar Patras, om 18.30 vertrekt de Minoan ferry naar Ancona. Maar dat is pas zaterdag .

A&M.

Na de, verwachte, storm.

Kalimera, goedemorgen!!!

Wel, met de aangekondigde storm, het verwachte noodweer is het behoorlijk meegevallen. Tenminste alhier in Stoupa, in het zuidelijke gedeelte van de Peloponnesos. Het lijkt erop dat het centrum van de "medicane Ianos" ten noorden van ons is gepasseerd. Vooral de noordelijke Ionische eilanden zijn getroffen. Vrijdagochtend vroeg was ik al even op de fiets door het dorp, naar de bakker. Toen zag ik al activiteiten die erop duidden dat men alweer de boel aan het "kuisen" was. Terrasjes werden alweer opgebouwd. Verder in de ochtend zijn er wel een paar "plensers" gevallen, we hebben binnen ge-frühstückt en koffie gedronken, maar dat was het dan ook wel. In de middag zijn we met de Suba op pad gegaan. Mooi ritje, weinig afstand, toch een paar uurtjes weg. Via écht kleine weggetjes de bergen door. Zo dichtbij en toch een hele andere wereld. Toppen totaal in nevel gehuld, temp daalt tot 18gr. Alles is tóch anders, alsof het groen groener is, alsof het stof is weggespoeld van de bomen, planten, grassen. Dus verrassend mooi!!! Óók mooi is het errugg oude brugje wat Aniet zag, totaal verstopt in de natuur, prachtig!!!

Gister, sávvato, zaterdag dus. Met de Suba noordwaarts. Naar Korinthe, naar het oude Korinthe! Al een paar keer langs gereden maar nooit echt aandacht aan besteed. Gewoon niet stil bijgestaan, niet goed op de hoogte van haar geschiedenis. Ooit misschien groter, belangrijker dan Athene, altijd belangrijke handelsstad gelegen tussen de golf van Korinthe en de Saronische golf, waar apostel Paulus zijn 2 brieven schreef. Op weg er naar toe werden we nog wel even overvallen door de laatste plensbuien van "Ianos". De route gaat naar bijna 750 m hoogte, waar zware wolken tegenop worden gestuwd en er niet over kunnen. Als we er zijn zien we direct het voordeel van het "mindere" weer. Bijna geen toeristen, lege parkeerplaats. We kunnen heerlijk rustig rondkijken, foto's maken, een indruk krijgen van hóe groot het geweest moet zijn. Ooit woonden er zo'n 300.000 mensen!

Als we zijn uitgekeken besluiten we nog even naar het beroemde "Kanaal van Korinthe" te rijden. Slechts 15 auto-minuutjes verderop. Op de Garmin zoek ik één van de kleine bruggen om naar toe te gaan, kan je altijd wat makkelijker stoppen en foto's te maken. We komen uit bij de 1e brug aan de "Isthmia" zijde, ingang vanaf de Saronische golf. Wát een tref, dit blijkt een soort ophaalbrug te zijn maar andersom. Het brugdek gaat niet omhoog maar zakt het water in zodat de schepen er óver heen kunnen, het kanaal in. Welk een toeval, zojuist gaat een super-jacht, de Tatiana V, passeren. Als zij erover is komt het brugdek weer uit het water omhoog en kan het verkeer weer door. Wij dus ook! Via de "Isthmos-brug" gaan we weer terug en gaan richting Kalamata. Uiteindelijk zijn we rond 19.00 uur terug in Stoupa. De lucht klaart ook op, het wordt weer helder, we eten "gewoon" weer buiten bij Dimitri van "Avli Tis Theanos"!!! Een beetje onverwacht mooie dag, veel gezien, op naar de derde week!!!

Zwaar weer op komst!!!

Na dagen onafgebroken warm, zonnig en droog weer is er slecht weer op komst. Natúúrlijk zijn óók wij/ik dan geneigd te zeggen: nou, eerst maar 's zien. Maar als de mensen hier, nu er nog niets aan de hand is, sinds vanochtend al bezig zijn bootjes uit zee te halen, ligbedden op te bergen en zelfs watergeulen vrij te maken om waterstromen vrij baan te geven naar zee, reken er dan maar op dat er "iets" op komst is. Van vier jaar geleden weten wij een beetje wat we zouden kunnen verwachten. Dus vanavond gaat ook hier de boel onder dak, naar binnen.

Tot zover de verwachtingen. Wat hebben we zoal uitgespookt de afgelopen dagen? Maandag hebben we een mooie auto-toer gemaakt. Naar Mistras, Sparta, via de "Laganda-pas". Vaak genoemd als mooiste bergpas van misschien wel heel Griekenland. Daarna via de zuidkant weer terug over het "Taigatos" gebergte. Vooral in het 2e gedeelte was het warm, heet. De meter stond op 35gr.

Dinsdag zijn we op de fiets geweest. Eerst langs de kust naar Trachila, zo'n 14 km zuidwaarts. Langs de kust wil dus niet zeggen dat het allemaal lekker vlak is. Korte steile stukjes die ruim over de 10% schieten zitten er ook in. Hier hebben we een uurtje gezeten, wat gegeten en daarna weer terug. De zwemspullen waren mee en halverwege zijn we bij "Pantazi-beach" gestopt en de rest van de middag doorgebracht .

Woensdag heb ik een serieuze fiets-toer gemaakt. Naar Kalamata en weer terug, al met al dik 90 km. Ik had wél 2 varianten gemaakt maar hoe dan ook, ik moest wel 2 keer over de pas die ertussen ligt. Twee keer ruim 10 km klimmen dus. Gelukkig was het 's ochtends een beetje bewolkt, dat scheelt een stukkie. In Kalamata heb ik een poosje gezeten bij het voormalige station, nu museum. Midden in de stad, een oase van rust. Toen ik, op de terugweg, de pas weer over was heb ik Aniet gebeld om samen nog lekker te zitten in Stoupa, bij een terrasje aan zee. Helaas moest ik kort daarna al wéér bellen, het wordt later, ik sta lek. In de afdaling was mijn voorband leeg gelopen, niet echt fijn op zo'n moment. Dus de band plakken, een dikke doorn was duidelijk zichtbaar de boosdoener. Blij dat ik spulletjes mee had. Half uurtje later in Stoupa dus, de Mythos Ice smaakte heerlijk!!!

Vandaag weer rustig aan. Eerst naar de bakker, even de pool in, lekker ontbijten. Daarna beetje lezen, koffie, relaxen. Tegen de middag toch met de fietsen naar beneden. Beetje shoppen, foto's maken en een lunchje. Tóen zagen we al wel dat iedereen bezig was met voorbereidingen op de "zondvloed" die dus écht wel wordt verwacht. Dat is toch wel zuur voor alle ondernemers alhier. Waarschijnlijk sowieso een shit seizoen en dan mogelijk óók nog een dikke portie noodweer er bovenop, met misschien weer extra financiële tegenslag!

Inmiddels is het 19.00 uur, de eerste druppels zijn al gevallen, de lucht wordt al donker. We gaan direct maar wat vroeger een happie doen en vanavond, vannacht, zullen we het gaan meemaken.

Kalispera, Anita, Meindert.

Lekker "niksen"!

Dag negen, bijna 4 dagen gereisd, dus 5 dagen hier in "huize Myrthó", Stoupa. Vijf dagen waarin we eigenlijk bijzonder weinig hebben gedaan. Of misschien juist heel veel, heel veel niksen. Lekker tijd voor elke dag buiten ontbijten, koffie leuten, lezen, zwemmen in "ons" zwembad hier, enz, enz . Hélemaal niets gedaan dan? Tuurlijk wel. Op de fiets naar het strandje verderop, Pantazi beach. Gisteren, weer op de bikes, naar Kardamyli. Heerlijk terras gezeten, geluncht met glaasje Retsina erbij, foto's gemaakt, nieuwe zwembroek gescoord. Al met al toch alweer zo'n 35 km, weinig vlakke stukken, natuurlijk.

Vandaag niet weggeweest, nou ja, vanochtend natuurlijk op tied naar de lokale "bakker Jolink". Dit is dus om 08.00 op de Koga, met tegen de 55-60km naar beneden, verse croissants en een bruine platte bol scoren en dan met tegen de 8-10km weer terug de 'bult" op. Dan direct de pool in, alles is nog stil, héérlijk. Daarna pas ontbijten, buiten natuurlijk! Geen zin om weg te gaan vandaag dus veel lezen, koffietje, weer de pool in, nog een keer een broodje, drankje. "NIKSEN" dus!!!

Gaat er dan nog wel iéts gebeuren dan?? Tuurlijk wel. We gaan nog een keer naar Mistras/Sparta via de prachtige bergpas. Ik wil zeker nog één of twee serieuze fietstrips doen, ook samen willen we een mooie, verdere fietstoer nog doen. Vast en zeker bedenken we ook nog wel iets, we hebben nog twee weken dus we zien het wel.

Tóch weer in Griekenland!

Heel lang leek het niet te gaan lukken, onze vakantie naar Greece, Hellas. Naar het heerlijke plekkie in Stoupa waar we toch wel érrug graag naar toe gaan. Zeker, de reservering was al in de ergens in de winter geregeld, ver vóór corona. Alleen de Minoan-ferry nog niet. En toen kwam corona, werd alles anders, onzeker. Alleen een overnachting in Italië, net voorbij Trento, stond ook vast. We hebben besloten het hele gebeuren gewoon af te wachten, de ferry kan kort voor tijd ook wel geboekt worden. Dus pas vorige week maandag hebben we de knoop door gehakt, we gaan!!!

Het plan was om op zaterdagochtend vroeg te vertrekken maar toen mijn weekrooster duidelijk maakte dat ik op vrijdagochtend vroeg uit de "nacht" zou komen hebben we besloten al op vrijdagmiddag te gaan vertrekken. Een overnachting bij "Zur Schönen Aussicht" in Marktheidenfeld was snel geregeld. Zo konden we de etappe naar Trento mooi opdelen. En dat was achteraf een erg goed idee, zo bleek al snel. Aniet had 's ochtends Spot al weggebracht naar dierenpension "de Wetering". De koffers moesten nog gepakt, de fietsen en alles wat daar bij hoort bij elkaar gezocht en de "Suba-strijdwagen" kon worden ingepakt. Rond 13.30 konden we Hollewandsweg 7 uitzwaaien. Ik wilde, zoals we 's winters ook vaak doen, via Enschede de grens over. B54 tot Münster, dan A1 richting Dortmund en dan A45 Sauerland Autobahn. Géén goede keus. Al tussen Münster en Dortmund stonden we meerdere keren stil, allemachtig wat een drukte. Óók op de A45 waren er al meldingen over Stau door Baustellen. Dán nog een andere route verzinnen heeft óók niet zo veel zin meer, gaat minstens net zo lang duren. We hebben het maar gewoon uitgezeten. Onderweg al wel vast gebeld dat we later gingen aankomen. Tot slot, toen we het hotel al in zicht hadden, moesten we ook nog omrijden omdat de óók de toegangsbrug over de Main en de omliggende straten allemaal veranderd zijn in langdurende Baustellen. Pas voorbij 19.30 zijn we binnen bij "Zur Schönen Aussicht"! Ruim 6 uur voor 480 km. De eerste "Martinsbrau-weissen" en de Kalbsleber met Speck und Zwiebel smaken dan wél net iets lekkerder.

Zaterdagochtend toch maar weer op tijd op pad, 08.30. En al bijna direct is het al weer bal. Grote weekend-afsluiting A3 bij Würzburg, slechts één rijbaan vrij. We zijn nog op tijd, vertraging valt nog mee. Even een afsteekje en net vóór Rothenburg o.d. T. komen we op de A7. De "Rennstrecke" naar Füssen, Fernpass. Maar vandaag niet, dus! Baustellen, Langsamfahrt-strecken en files. Zó druk, zó veel verkeer, ondanks dat er bijna geen vrachtverkeer meer is. Tot slot loopt het bij Reutte helemaal vast omdat er een "Blockabfertigung" is ingesteld richting Fernpass, slechts zóveel auto's per keer. Pas voorbij de "Lermooser-tunnel" kan het gas d'r weer een beetje op. Inmiddels hebben we al gehoord dat ook op de "Brenner-autobahn" Stau is tussen de grens tot aan Vipeteno en vanaf Bolzano richting de grens. Ik besluit bij Matrei de oude "Brennerstrasse" te pakken. Kunnen we óók nog even tanken bij het, voor ons, zo bekende Haus Garber Stafflach. We besluiten dan ook maar door te rijden over de B182 tot aan Vipeteno en daar de A22 Brenner-autostrada op te pakken voor het laatste stuk naar de overnachting. "Locanda Del Bel Sorriso" in Matarello, net voorbij Trento. Pracht locatie waar Kees en ik ook hebben overnacht tijdens onze fietstocht. Ruim 9 uur voor een etappe van "slechts" 620 km, pfff. Máár ook hier maakt het heerlijke eten en de wijn weer veel goed.

De laatste etappe gaat anders dan normaal. Eerst via de SS350 door de bergen richting Vicenza. Prachtige route, haarspeld bochten, véél fietsers, véél motoren, véél klimmen en dalen. Na 1,5 uur zijn we bij het begin van de A31, onbekend voor ons. Langs Vicenza richting Ferrara. En wát een verademing, bijna geen verkeer, een lege Autostrada!!! Ohlala, dit is toeren zoals het bedoeld is! De "cruise" op 115 en laat maar lopen!!! Over de "Adige", de "Po", en langs Ferrara. We passeren óók nog een plek waar Kees en ik hebben gefietst! Voorbij Ferrara pakken we de A13 naar Bologna, nog steeds bijzonder weinig verkeer. Bij Bologna het laatste stuk naar Ancona, de A14. Wél redelijk veel verkeer noordwaarts, vakantie verkeer dus. We stoppen maar een keer vaker anders zijn we wel érg vroeg in Ancona. Als we dan daar zijn begint het "incheck" gebeuren. Anders dan anders, slechts één persoon mag naar binnen, Anita dus! Maar dat kan ze prima!!! Eerst moet ze een "temperatuur-check", voor een schermpje. Oké, U mag naar binnen. Alles wordt gecheckt, boeking, PLF-formulier, auto papieren, paspoorten. Zie hier het belang van op tijd aanwezig en alles uitgeprint mee!!! Alles oké, nu een poos wachten om aan boord te kunnen. Tegen 16.30 gaan we maar 's richting de "Cruise-Europa". Het is druk, best wel veel vracht verkeer wat eerst nog van boord moest vóór er kon worden begonnen met aan boord gaan. Dit gaat verder prima dus rugzak uut de Suba en naar de hut! Natuurlijk is er toch wel wat vertraging voor dat we uiteindelijk uitvaren. Op weg naar GREECE!!!

De vertraging blijft. Het is uiteindelijk 13.00 i.p.v. 11.00 voor we van boord rijden. We hebben de ó zó belangrijke mail met benodigde QR-code op de telefoon. Wél worden we eruit gepikt voor covid-controle. Nou ja, kan dan ook nog wel. Om 14.00 is alles oké, rijden we het haventerrein af, nog 560 km naar Stoupa! Mooie road-trip over, meestal, errug rustige autowegen. De brug bij Patras, langs de golf van Korinthe en dan zuidwaarts naar Kalamata. Hier eindigt de autoweg, nog een uurtje naar Stoupa. We gaan niet eerst naar Huize Myrthó maar gaan direct het dorp in. Eerst eten. Zoals wel vaak in Greece is er direct weer herkenning!!! Good to see You back, how are You, please sit and eat, WELCOME!!! En dat doen we dus ook, heerlijk, we zijn er!!!

Ruim 2100 gereden km, veel oponthoud, vertraging, maar tóch weer een prachtreis naar helemaal hier. Nu is't HOLIDAY-TIME!!!!

Weer thuis.

Dinsdag, 01-10. we zijn thuis. Maandagochtend zijn we om 08.45 weggereden bij Pension Hofer. Richting Nauders en dan verder naar Landeck. Maar ja, direct hier moesten we al afwijken i.v.m. weg werkzaamheden. Dus moeten we de route nemen die ons zowaar nog even in "die Schweiz" brengt. Dan mooi afdalen naar de 'tunnel Landeck" en hierna een stukje "Inntal-autobahn". Bij Imst pakken we de opgang naar de "Fernpass". Bij de grensovergang is er nog een controle maar net voor 11.30 zijn we dan in de "Freistaat Bayern". Nu de A7 naar het noorden. Onderweg passen we de route nog wat aan, om gemelde files wat te omzeilen. Dit pakt best wel goed uit en tegen 18.30 passeren we de grens bij Venlo. Nog een klein stukje en om 20.15 uur staan we op de dam aan de Hollewandsweg, Zwolle.

Na 4 weken vakantie, heerlijke reisdagen met de Suba XV, 3612 gereden km, mooie fietsdagen samen, wandelen, gewoon genieten van heerlijk weer, terugblikken op de fietstoer 2018 en mooie korte en langere ferry overtochten zijn we weer thuis. Vandaag nog gewoon thuis, motor weer ophalen, beetje opruimen en natuurlijk "SPOT" weer ophalen! .

Morgen gaat het gewone leven weer beginnen. Ook wel weer oké, direct weer 2 dagen naar Maastricht/Luik. Anita heeft nog even vrij. Het was GENIETEN!!!

Op de "Reschen-pas".

Zondag, 29-09. Vanochtend rond 08.15 weer verder. Eerst richting Ravenna, via de SS16, Via Adriatica. Ik heb een route gemaakt die een klein beetje de route volgt van de fietstoer 2018. Vlak voor Ravenna zie ik een mooie kerk waar Kees en ik een koffietje hebben gedaan. Verderop komen we door het dorpje "Anita" waar we, toevallig, een heel stuk van de fietsroute daadwerkelijk volgen. Verderop gaat het richting Ferrara en dan Verona. Hier komen we voor het eerst op de Autostrada. We volgen deze tot vlak voor Bolzano. Hier pakken we weer een stukje om en nabij de fietstoer. Via Kaldern, Calderno, gaan we naar Merano en verder richting "Reschen-pass". Vlak voor ons verblijf deze nacht pakken we nog een klein stukkie van de biketour. Even een foto momentje met de Sub op een zelfde spot van vorig jaar. Rond 17.00 uur stoppen we bij Pension Hofer, St. Valentin auf der Haide. We krijgen een pracht appartement voor één nacht . Vanavond eten bij de buren. Morgen noar Huus!!!