Heel lang leek het niet te gaan lukken, onze vakantie naar Greece, Hellas. Naar het heerlijke plekkie in Stoupa waar we toch wel érrug graag naar toe gaan. Zeker, de reservering was al in de ergens in de winter geregeld, ver vóór corona. Alleen de Minoan-ferry nog niet. En toen kwam corona, werd alles anders, onzeker. Alleen een overnachting in Italië, net voorbij Trento, stond ook vast. We hebben besloten het hele gebeuren gewoon af te wachten, de ferry kan kort voor tijd ook wel geboekt worden. Dus pas vorige week maandag hebben we de knoop door gehakt, we gaan!!!

Het plan was om op zaterdagochtend vroeg te vertrekken maar toen mijn weekrooster duidelijk maakte dat ik op vrijdagochtend vroeg uit de "nacht" zou komen hebben we besloten al op vrijdagmiddag te gaan vertrekken. Een overnachting bij "Zur Schönen Aussicht" in Marktheidenfeld was snel geregeld. Zo konden we de etappe naar Trento mooi opdelen. En dat was achteraf een erg goed idee, zo bleek al snel. Aniet had 's ochtends Spot al weggebracht naar dierenpension "de Wetering". De koffers moesten nog gepakt, de fietsen en alles wat daar bij hoort bij elkaar gezocht en de "Suba-strijdwagen" kon worden ingepakt. Rond 13.30 konden we Hollewandsweg 7 uitzwaaien. Ik wilde, zoals we 's winters ook vaak doen, via Enschede de grens over. B54 tot Münster, dan A1 richting Dortmund en dan A45 Sauerland Autobahn. Géén goede keus. Al tussen Münster en Dortmund stonden we meerdere keren stil, allemachtig wat een drukte. Óók op de A45 waren er al meldingen over Stau door Baustellen. Dán nog een andere route verzinnen heeft óók niet zo veel zin meer, gaat minstens net zo lang duren. We hebben het maar gewoon uitgezeten. Onderweg al wel vast gebeld dat we later gingen aankomen. Tot slot, toen we het hotel al in zicht hadden, moesten we ook nog omrijden omdat de óók de toegangsbrug over de Main en de omliggende straten allemaal veranderd zijn in langdurende Baustellen. Pas voorbij 19.30 zijn we binnen bij "Zur Schönen Aussicht"! Ruim 6 uur voor 480 km. De eerste "Martinsbrau-weissen" en de Kalbsleber met Speck und Zwiebel smaken dan wél net iets lekkerder.

Zaterdagochtend toch maar weer op tijd op pad, 08.30. En al bijna direct is het al weer bal. Grote weekend-afsluiting A3 bij Würzburg, slechts één rijbaan vrij. We zijn nog op tijd, vertraging valt nog mee. Even een afsteekje en net vóór Rothenburg o.d. T. komen we op de A7. De "Rennstrecke" naar Füssen, Fernpass. Maar vandaag niet, dus! Baustellen, Langsamfahrt-strecken en files. Zó druk, zó veel verkeer, ondanks dat er bijna geen vrachtverkeer meer is. Tot slot loopt het bij Reutte helemaal vast omdat er een "Blockabfertigung" is ingesteld richting Fernpass, slechts zóveel auto's per keer. Pas voorbij de "Lermooser-tunnel" kan het gas d'r weer een beetje op. Inmiddels hebben we al gehoord dat ook op de "Brenner-autobahn" Stau is tussen de grens tot aan Vipeteno en vanaf Bolzano richting de grens. Ik besluit bij Matrei de oude "Brennerstrasse" te pakken. Kunnen we óók nog even tanken bij het, voor ons, zo bekende Haus Garber Stafflach. We besluiten dan ook maar door te rijden over de B182 tot aan Vipeteno en daar de A22 Brenner-autostrada op te pakken voor het laatste stuk naar de overnachting. "Locanda Del Bel Sorriso" in Matarello, net voorbij Trento. Pracht locatie waar Kees en ik ook hebben overnacht tijdens onze fietstocht. Ruim 9 uur voor een etappe van "slechts" 620 km, pfff. Máár ook hier maakt het heerlijke eten en de wijn weer veel goed.

De laatste etappe gaat anders dan normaal. Eerst via de SS350 door de bergen richting Vicenza. Prachtige route, haarspeld bochten, véél fietsers, véél motoren, véél klimmen en dalen. Na 1,5 uur zijn we bij het begin van de A31, onbekend voor ons. Langs Vicenza richting Ferrara. En wát een verademing, bijna geen verkeer, een lege Autostrada!!! Ohlala, dit is toeren zoals het bedoeld is! De "cruise" op 115 en laat maar lopen!!! Over de "Adige", de "Po", en langs Ferrara. We passeren óók nog een plek waar Kees en ik hebben gefietst! Voorbij Ferrara pakken we de A13 naar Bologna, nog steeds bijzonder weinig verkeer. Bij Bologna het laatste stuk naar Ancona, de A14. Wél redelijk veel verkeer noordwaarts, vakantie verkeer dus. We stoppen maar een keer vaker anders zijn we wel érg vroeg in Ancona. Als we dan daar zijn begint het "incheck" gebeuren. Anders dan anders, slechts één persoon mag naar binnen, Anita dus! Maar dat kan ze prima!!! Eerst moet ze een "temperatuur-check", voor een schermpje. Oké, U mag naar binnen. Alles wordt gecheckt, boeking, PLF-formulier, auto papieren, paspoorten. Zie hier het belang van op tijd aanwezig en alles uitgeprint mee!!! Alles oké, nu een poos wachten om aan boord te kunnen. Tegen 16.30 gaan we maar 's richting de "Cruise-Europa". Het is druk, best wel veel vracht verkeer wat eerst nog van boord moest vóór er kon worden begonnen met aan boord gaan. Dit gaat verder prima dus rugzak uut de Suba en naar de hut! Natuurlijk is er toch wel wat vertraging voor dat we uiteindelijk uitvaren. Op weg naar GREECE!!!

De vertraging blijft. Het is uiteindelijk 13.00 i.p.v. 11.00 voor we van boord rijden. We hebben de ó zó belangrijke mail met benodigde QR-code op de telefoon. Wél worden we eruit gepikt voor covid-controle. Nou ja, kan dan ook nog wel. Om 14.00 is alles oké, rijden we het haventerrein af, nog 560 km naar Stoupa! Mooie road-trip over, meestal, errug rustige autowegen. De brug bij Patras, langs de golf van Korinthe en dan zuidwaarts naar Kalamata. Hier eindigt de autoweg, nog een uurtje naar Stoupa. We gaan niet eerst naar Huize Myrthó maar gaan direct het dorp in. Eerst eten. Zoals wel vaak in Greece is er direct weer herkenning!!! Good to see You back, how are You, please sit and eat, WELCOME!!! En dat doen we dus ook, heerlijk, we zijn er!!!

Ruim 2100 gereden km, veel oponthoud, vertraging, maar tóch weer een prachtreis naar helemaal hier. Nu is't HOLIDAY-TIME!!!!