Mbrëmje e mirë, goeie avond in het Albanees.

We zijn inmiddels in Parga, Greece. Ja, we zijn heelhuids door Albanië gekomen ! Eerst nog even over gisteren, de reis van Modena naar Bari. Om 08.45 zijn we weg gereden, al vrij snel zaten we op de autostrada richting Bologna. En al vrij snel ging het mis met druk verkeer, opstoppingen en files . Er was "iets te doen op circuit Imola en verderop bij Rimini. F...…. F...... . Pas ver voorbij Rimini was het gedaan met deze "zooi" en kon de cruisecontrol op een relaxte 115km. Het nut van op tied vertrekken was weer aangetoond. Het was voorbij "Ancona-Nord" heerlijk rijden, mooi golvend landschap, zo nu en dan de blik op zee en steeds minder traffic . Richting Bari werd het vlak, enorme akkers, afgewisseld met veel druiventeelt. Hier en daar was de A14 gewoon "leeg". Bij Bari-Nord eraf, nog even volgooien en naar "Bari-porto". Toch snel gevonden en direct inchecken bij GNV, de ferry maatschappij. Dat ging wel ff anders dan in Ancona. Uitgebreide controles, passen, auto papieren, tot op de letter! Rond 20.00 waren we aan boord van de "AF Francesca. Op het achterdek kijken naar het inladen waarbij ik enkele, voormalig, Nederlandse trucks herken. Nu met Albanese kenteken platen. Alles gaat toch wat rustiger dan in Ancona. Tegen 22.00 terug naar de hut, douchen, ik ga plat. Toch een lange dag geweest, 720 km, 30gr. Morgen Albanië.

De "AF Francesca" legt precies op tijd aan in de haven van Durrës, Albanië. Het duurt even voor we eraf mogen, trucks eerst. Dan, om 08.45 staan we met de Dai op de kade van Durrës. Wat valt op? Natuurlijk de typisch, communistische, betonnen woonblokken. Maar toch zeker ook het feit dat hier ook al een MEGA cruiseschip uit Nassau ligt. Verder de vele motoren aan boord die ook hier hun reis beginnen, vervolgen. Ook de vele '" vreemde" landen stickers op de auto's. AL, Albanië, SRB, Servië, Mk, Macedonië, BIH, Bosnië-Herzegowina, RKS, Kosovo, GR, Griekenland, Wat ook opvalt is de vriendelijkheid van het ferry personeel. Where you go? First time Albanië? You come from A'dam? Have a nice trip! Wat een verschil met de soms ronduit chagrijnige Grieken bij de Minoan-lines.

En nu op pad, hup met de Dai, op naar het onbekende. De route zit in de Garmin, de kaart ligt binnen bereik. Durrës is druk maar goed te doen, het scheelt wel als je een beetje "niet heel bang" rijdt. Verderop in "Fier" moeten we even improviseren, via wat "minder" nette straten. Overal handel, mannetjes die overal te pas en vooral onpas gewoon hun auto neer zetten. Rustig blijven en niét te snel op de rem . Toch is het voor mijn gevoel best goed te doen. Garmin geeft feilloos de weg, scheelt zeker ook een stuk. Wat verder enorm opvalt is de zeker zichtbare enorme armoede en het enorme contrast met de belachelijke hoeveelheid dikke Duitse bakken waarmee iedereen hier rond (wil) rijden. Blijkbaar is het rijden met een vette "Ster" uit Stuttgart of 4 Ringen uit Ingolstadt hier het meest belangrijke . Het eerste gedeelte is gewoon niet echt mooi, vervallen gebouwen, betonnen kolossen en ook geen mooie streek. Pas Voorbij Vlöre, aan de kust, wordt het mooi. Maar dan ook echt mooi . Spektakel richting de Lloghara-pas, 10% en meer, terug eerste versnelling haarspeld bochten, mega afdaling naar de kust. Voorbij Sarrandë nemen we een omweg via het "Butrint National Park". En hier, bijna aan het eind, van de Albanë roadtrip ligt de mooiste surprise van deze dag!! De Garmin melde het al eerder: ga aan boord ferry-boot! Een mega oude pont, vier drijvers met houten balken, over het Vivari-kanaal!!! Geen reling, geen slagboom, 4 auto's en een brommert! Heen en weer aan een roestige staalkabel op een lier. Prachtig!!! Nog pakweg 20 km naar de Griekse grens. Weer 2 keer controles, weer chagrijnige Grieken en dan via Igoumenitsa naar Parga. Weer een lange dag, heel errugg veel gezien, 320 km. En wat een plezier weer met de "Zuid-Balkan Dai" op pad te zijn!! Onverstoorbaar verteert hij al deze spektakels, geen krimp en ook wat heerlijk om die MEGA stabiele fietsendrager van Aleida weer mee te hebben. Sinds ons vertrek, een eeuwigheid geleden, heb ik nog helemaal niets hoeven bijstellen, aansjorren of wat dan ook! Hoe hard het er soms ook aan toe ging. En dat ging het soms vandaag!!!

Mooie belevenis vandaag met een prachtige afsluiting in Parga waar we al eerder waren. De mensen van het restaurantje van toen waren er allemaal nog, er werden handen geschud, Ouzo's gekregen, heerlijk weer echt Grieks gegeten en bijgepraat met allemaal. Werkelijk een super afsluiting van ons "Albanië" avontuur. Morgen laatste etappe naar Stoupa, Zuid-Peloponnesos.

Kalinichta, A & M.